Adamın birisi Şiiri - Mehmet Yağcı

Hayatı boyunca hep başkalarına uydu
Gün geldi bu onun hayat tarzı oldu,ama o yine uydu
Çok eleştirildi,çok arkasından konuşuldu,oysa uymaya devam etti
Hiç kendi kararlarının arkasından gidemedi,herkese uydu

Hep bir esir gibi yaşadı,ne bunu yargıladı nede dertsindi
Hep kaybolmak istedi,ve birilerinin onu aramasını bekledi
Bir gün,o kayboldu,ama onu arayan hiç kimse olmadı
Çünkü onun varlığıyla yokluğu arasındaki çizgi hiç olmadı

Bir şey için yaşadı,ama bu şeyin ne olduğunu izah edemedi
Bu sebepsiz şeyler onun hayatına mal oldu ama o bilemedi
Çok şeyler bilirdi,bildiğini söylesede bildiğine kimse inanmadı
Çünkü bazan onun için bilmemek çok bilmekten daha eftaldi

Hep yüksek yerlere çıkmak ve herkese konferans vermek istedi
Aslında liderlik onun mayasında vardı ama bunu kimse farkedemedi
Hayatı boyunca mesuliyetten sürekli kaçtı,çok zaman karnı açtı
Ama ayakkabısı boyalı,pantolonu ütülüydü,yani kuyuruğu dik gezdi

Parayla benim işim olmaz derdi,ama birisi para versin diye beklerdi
Çok zengin olacağını hayal eder,ve bu hayalini gerçek gibi anlatırdı
Çok konuşurdu,ne söylediği pek anlaşılmazdı,ama o yine konuşurdu
Hatta onun yüzünden semtini değiştirenler,işyerini taşıyanlar oldu

Hiç kimseyi beğenmez,aynadaki sülüyetine her zaman hayrandı
Hiç kimseden çekinmez azıcık sammiyet görse anında yılışırdı
Keder elem hiç bilmez,hayatını anlık yaşar,ve bununla övünürdü
Ne kimseyi güldürdü,ne kimse ağladı arkasından,bu babam diye

Üç gün sonra bulundu ölüsü yaşadığı mahsende,beli bükülü
Hiç çıkarılmadı morgtan,sahibi çıkarsa gelsinde görsün diye
Baktılar hastane yönetimi arayan soran yok böyle birisini
Gömdüler onu bir şoför bir hoca,bir görevli ikide ameleyle