Adamın Biri Şiiri - Cevdet Altay

Adamın Biri

İbretle doldurmuş, gönül tasını,
Sırtına yüklemiş, hicran yasını,
Bırakmış mazide yar sevdasını,
Meçhule yürüyor, adamın biri.

Garibana kucak,açtığı yerden,
Sevgi tohumları, saçtığı yerden,
Eski dostlarının geçtiği yerden,
Muhabbet deriyor,adamın biri.

Anlına çalınan,dost karasını,
Kem sözün açtığı,dil yarasını,
Bulamadı yazık,hal çaresini,
Tuz ile sarıyor,adamın biri.

Koca çınar, neler çekmiş dallardan,
Menzili olmayan, kirli yollardan,
Gamlı kasavetli, geçen yıllardan,
Hesabı görüyor, adamın biri.

Dertler yarışıyor, biri birinden,
Altay’ın ateşi yakar, derinden,
Lanetlenmiş lanet kulun şerrinden,
Nefsini koruyor, adamın biri.

Cevdet Altay…..03.12.2019