bir temmuz aralığından bir eylül kirişlemesine dek
Gece; karanlık zifiri,
Son otobüs durağa yaklaşmakta.
İçimde nakavt olmuş umutlar var,
Ve umutlar gitgide uzaklaşmakta.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şair durağı olmayan bütün istasyonların yolcusu,kendisi,müdavimi olan adam...Şiir kılıklı bir aykırılığın duygusal çığlığı...Kendini anlatırken kendiyle karşılaşan ve kendiyle vedalaşan seçkin unsuru ömürlerin...Işık üreten makinelerin çarklarına sokulan millerin düşmanı,aydınlık sevdaların çöl ikliminin en bilinçli abdalı...Şair,yalnız yaşayan kalabalık geçmişlerin toplandığı ve o kalabalıkları taşıyan adam ve şair olmak zordur,dendiğinde aslında söylenmemiş bir sürü sözün üreticisi...Son dizesi,son dizenin tanımlanamadığı bir yerde yazılacak olan,insanlığın büyük serüveni...Böyle şeylerin çağrışımlarına yöneldim şiirinizle,saygılar sunuyorum sayın şair,teşekkürler bu şiire...
Ve hoşçakal hayat.. tekrar gelmeyeceğim rahatsız olma..
tebrikler dost yürek
ADAMIN BİRİ…
Kendini arıyor karanlıkta…
…ve belki de sevdiğini…
Kimse yardım edemez ona,
kendinden başka…
Kutlarım
Kal sağlıcakla…
H.Y.
Sevdamın elleri kan ,elleri kirli ..alnından vurulacak kadarsa eğer ve umutlar katledilmişse en bakir haliyle...ne adı kalmalı ne de varis bırakılmalı şehirlere...ne de son şiire yüklenmeli...geriye bakmadan hiç rampadaki umutlara omuz atılmalı...Yüreğine sağlık
Bazen sığmaz insan koca kentlere, dar eder bir sevda dünyayı, zindan eder, ne sigara ne dumanı fayda eder oysa, ama duman alır kimi, ve döner gider... ve bilir aslında, gitsekte peşimizden kaçtığımız her sızı gelir.... Yüreğiniz dert görmesin...
Cigarasızda sabah zor olur...Adamın biri çaresizce yenilmiş umutlarına...Yüreğine sağlık kutlarım...
çok hüzünlü,hayatın acımasız yanı böyle şiirler yazdırabiliyor,insanız sonuçta bir günümüz diğer günümüze uymayabilir....etrafa gülücük saçarken kimse içimizdekini anlayamaz,zaten anlayamadıkları için,onların istediği gibi davranmak mecburiyetinde kalıyoruz.Fakat elimiz kalem tutuyorsa içimizdekileri atmamız en güzeli.
Bir insan şiir yazıyorsa keyfinden yazmıyordur,içinde yaşadığımız bu toplum zorla kalemi tutuşturur elimize.
Beş ay içine sığan bir ömürden maksat,acaba şairin en mutlu anlarının yaşadığı dönemden mi bahsediliyor?burası muamma kaldı.
Ama şunu diyebilim ki,umut fakirin ekmeğidir.Her yeni güne umutla bakmalıyız,dileklerimizin gerçekleşmesi önemli değil,ancak güzel düşünerek kendimizi motive edebilir.
Mesala,iş çıkışında bir çay bahçesine gidip bir bardak çay yudumlarken,güzelim havayı içimize çekebiliriz.
Ya da bir pastaneden börek alıp eve çolçoçukla yiyebiliz....alternatif çok.
Yeter ki,umutlu olalım.
Şairimizi tebrik ediyor başarılar diliyorum.saygılarımla.
metruk bir viraneye döndüyse yürek ne çare, umut denizin dibindedir.... kelimelerinize bereket.....
beş ay içine sıgsada bazen bir ömür tanışnır agrısız sizisın sevda tebrikler
Bu şiir ile ilgili 65 tane yorum bulunmakta