Adamın biri, 2. Şiiri - Aydın Bayrakdar

Adamın biri, 2.

'Adamın biri' diye başladı bu hikâye,
Adam garibdi, bütün işi kesat gitmişdi.
Hasıl oldu tan vakti kulağına kinaye,
Bir tadlı söz işitmek hayalleri bitmişdi.

Bir sevdiği vardı ki, dersin dünya güzeli,
Ona aşkı uğruna ev-barkını satmışdı.
Tüm çabasının boşa gittiğini sezeli,
Yeterince yıkıldı, çamurlara batmışdı.

“Tek kişilik sevdadır” dedi tongaya gelmek,
İntihar etmek için suya zehir katmışdı,
Dedi “değer mi, seni sevmeyen için ölmek? ”
Her zaman övdüğüne asabice çatmışdı.

İyi ki çatdı, artık semeresini aldı,
O sevdiği kadının nedameti yetmişdi.
Bir sarıldı adama, adam rüyaya daldı,
Düşünde bahçede gül açmış, bülbül ötmüşdü