Adamın Biri Şiiri - Vadi Çiçekli

bugünlerde hayli ürkek
diken üzerinde gibi
geçiyordu günleri
daha demin
kılpayı kurtulmuştu
bir alacaklıdan
akşam kapıya yakın
bir alacaklı daha
değiştirmişti yolunu
uzatmıştı biraz daha
bir tersliktir gidiyordu
her nedense duymamıştı sesini
yolda merhaba dedikleri
kahveci şeker bırakmamıştı çayına
kahvehaneden çıkmıştı
paltosuz ayaz çekilmiyor
dükkan kepenkleri akşamı
balyoz gibi indiriyordu kulaklarına

yediğini pazardan bakkaldan
poşette getiriyor
yemediğini kapı önüne
indiriyordu poşette
hastaya kolonya mı alacaktı
sergiden kitap gazete
sormaya ne gerek
doğruca dürüp
sokuyorlardı poşete

2
erkenden yatmıştı yorgundu
birtürlü uyuyamıyordu
uykuyla boğuşadursun
gecenin bir yerinde
hazır el ayak çekilmişken
karşıki dairede
poşet yine sahnede!
bu kez sırıtarak
fabrikasyon hatasıyle
yataktan çıktı terbiyesiz
hanımsa tüylerden hafif
uykusunda gülümsüyordu
yükünü aldığından habersiz

3
onunsa olandan haberi yoktu
yatağında dönüp durmuş
suya kalktığında sabah olmuştu
gene bulamıyordu terliğinin tekini
aç karnına sigarasını yakıp
camı ardına kadar açtı
açtığı çiğerleriydi sokağa karşı
arka bahçede tahta çitler
çivilerinde şöyle bir gerindiler
akşamdan kalmış kavaklar
uykusunu atamamış esnerken
beyazdan yeşile ürperdiler
4
yatağında yeri hâlâ sıcak
uzattı ayaklarını yorganı çekti
çekiş o çekiş
okul yolundaydı çocuklar
ortalık öylesine sakindi
kuşlar niye havalandılar?

omuzlarda çıktı kapıdan
çıkış o çıkış
ertesi gün komşular
terliklerini bulup
bir poşete tıkarak
yandaki çöplüğe attılar

bir patırtı koptu
kuşlar havalandılar..