Adamım Şiiri - Sevda Doğan Karakaş 2

Adamım

Bozdurma tövbemi çekil karşımdan.
Bu halimi hayra yorma adamım.
Aldım dersimi ben, istemem aşkı.
Neden niye diye sorma adamım.

Sevilmeden geçen ömrün sahibi,
Kapkara çilenin sanki talibi,
Kim yazmış sevdanın kimdir kâtibi,
Gönül köprüm battı durma adamım.

Yıprandı tahammül denen sınırım.
Tebessüm yerinde kaldı sinirim.
Sanma bundan gayrı olur onarım.
Fikrimi deşmeden sarma adamım.

Gönlüme ektiğim çiçek bahçesi,
Ezildi kurudu soldu çehresi,
Buldu yalan yanlış ve en sahtesi,
Kokmayan gülleri derme adamım.

Sevda kitabını yazan o bendim.
İnceden yüreğe sızan o bendim.
Aşkta kural koyup bozan o bendim.
Beni o ateşe verme adamım.

Görünce dünyanın dip bucağını,
Aldım ben sevdadan alacağımı ,
Bilseydim sonumun olacağını,
Başıma çoraplar örme adamım.

Çalma artık sende gönül kapımı,
Şiir yürek diyor alma ahımı,
Kayboldu veremem gönül tapumu,
Halimi yerlere serme adamım.

Sevda Doğan Karakaş