Yıllar vardır ki, tanırım onu
Farkında değil, yırtıktı donu
Onun elinde, milletin sonu
Kendine mahsus, adamı gördüm
Ne desen ona, her söze uyar
Milleti, kuru ekmekle doyar
Kulağı delik, her sözü duyar
Kendine mahsus, adamı gördüm
Her şeyi satmış, kalmamış elde
Hep sitem eder, durduğu yerde
Çok sırlar saklı, kurumuş tende
Kendine mahsus, adamı gördüm
Yazar Midayet, sormayın niye
Çağırıp durdum, gelmez beriye
Aç susuz yatan, bilinsin diye
Yazarken ruhsuz adamı- gördüm
Ocak 2020
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 11.3.2020 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!