Adamdı Adam Şiiri - Yaşar Danışman

Kalp kırıkları ve umutsuzlukla geçen bir ömürdü
Altı sene geçti ama sanki dündü
Bilemedim arkandan kim ağladı kim güldü
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Sayesinde hiç aç açıkta kalmadık
Nereden kazandın, nasıl kazandın sormadık
Vallahi senin adamlığına doyamadık
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Tüm zorlukları çekti de gıkı çıkmadı
Bu kadar zulüm gördü yinede bıkmadı
Allahına kurban, öyle adam kalmadı
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Ekmek kavgası ederken, bir karıncayı bile inciltmedi
Kimse onu kötü biri olarak görmedi
Kimseye hayatı boyunca koz vermedi
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Duruşunu, çizgisini hiç mi bozmaz bir insan
Yokluğun belli olurdu ortamlarda, eğer yoksan
Güçlü zayıfı ezemezdi sen olsan
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Çevresi örnek alırdı karakterini
Eğer açsan git yanına hemen böler ekmeğini
Dünyaya kazık çakanlardan olmadı, çürüttü gençliğini
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Garibanla cebindeki tüm parasını paylaşırdı
Delikanlılıktan ödün vermez, itlerle kapışırdı
İnançlıydı ve namazını da kılardı
Bu adam mertti, cesurdu, adamdı adam...

Ve bir gece, herkesin yatmaya çekindiği
Uykuların gözlere girmediği.

Ve bir gece, elli yıllık bir hayatın son demi
Yapma be gitme, gidiyorsun sende mi?

Ve bir hayatın son buluşu, geldi vakit tamam
Benim kahramanım babamdı o adam.
Mertti, cesurdu yani kısaca adamdı adam...