Adamdı Şiiri - Zekeriya Yeniyol

Akşam oldumu;
Güneşle beraber çekilirdi evine,
Beraber batarlardı! ...

Sığınıp köşesine sigarasını
Sigarayla yakardı.

Bıkmıştı yarasını kaşımaktan,
Karıştırmaktan da vazgeşmişti geşmişi.
Başka kaşıyacak nesi vardı ki;
Ne saçını okşayacak bir sevgili,
Ne eski sevgililerle dolu
Karıştırılacak albümler...

Deli derlerdi biraz!
Tuhaftı evet,
Doğrusu zor adamdı
Anlaşılmazdı...
Taralı saçları,
Temiz elbiseleri,
Elinden hiç düşürmediği kitapları
Ve eski model bir arabası vardı! ..

Pek gülmezdi..

Bir çocuk düşse salıncaktan;
Onun dizi kanardı.
Bir anne ölse uzaklarda
Öksüz kalır ağlardı! ...

24.03.05