Adamdan sayılamadım! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Seven adam değilmiş! ”

Bir bakışın sarhoş, etti gönlümü
Gördüğüm o gündür, ayılamadım!
Derbeder yaşarken, sensiz ömrümü
Bir türlü adamdan, sayılamadım!

Kimi ayyaş dedi, kimi divane
Üstüme atacak, çoktu bahane
Sayende bu âşık, düştü bu hale
Bir türlü adamdan, sayılamadım!

Seni bu kalbime, kattığım için
Nefreti içimden, attığım için
Seninle mutluluk, tattığım için
Bir türlü adamdan, sayılamadım!

Ben sana verdim ya, yaşam sıramı
Eller ise çoktan, yaktı çıramı
Kimseler sarmadı, gönül yaramı
Bir türlü adamdan, sayılamadım!

Kalbine dokunup, değdiğim için
Aşkına hep boyun, eğdiğim için
Seni sonsuza dek, sevdiğim için
Bir türlü adamdan, sayıladım!

Kimi dalga geçti, kimisi güldü
Hasretinle yanan, bu kalbim çöldü
Yaşama hevesim, içimde öldü
Bir türlü adamdan, sayılamadım!

Bu çağda böyle aşk, deli dediler
Zekâsı çok düşük, geri dediler
Bunun Bakırköy’dür, yeri dediler
Bir türlü adamdan, sayılamadım!
Kimseye bir türlü, yaranamadım!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA