adam amuda kalktı
kavonoz japonu kıpkırmızı
koltuklar kendi kendilerini yıprattı
yüzleri değişmeyenindendi
reklamların kan beynine sıçradı
zaman usulcacık tuvalet penceresinden sıvıştı
kokusuzdu kan rengiydi kaypaktı
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
ÇOK MİZAHİ AMA ASLINDA GÜLDÜRÜRKEN DÜŞÜNDÜREN BİR KURGU
kurgusallık ...
absürt görünümü vermek suretiyle alakaları hin bir gülümsemeyle derinden çengellemiş şair...
Bazı kahvaltılar işte böyle yer kimi zaman insanı..
Bu nasıl şiir?Nasıl tahammül ettin içine?Mükemmel..Kardelen şairim...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta