Adam Yalnız- Balık Ölü Kedi Aç

adam amuda kalktı
kavonoz japonu kıpkırmızı
koltuklar kendi kendilerini yıprattı
yüzleri değişmeyenindendi
reklamların kan beynine sıçradı
zaman usulcacık tuvalet penceresinden sıvıştı
kokusuzdu kan rengiydi kaypaktı
şahitlikten nefret ediyordu
gece gözlerini dumanlı bacalara dikti
adam terliklerini düzeltti
kıkırdadı, soğuktu espirisi gölgelerin
mumlardan biri ipi şamdana serdi
öbürünün erimeye bir türlü aklı ermedi
kedi kırmızı japonu uykuda hayalledi
dambaşında sıkıntı sabaha dek direndi
gün ışıdı sonunda
çapak çapak adamın gözleri
pantolonunu çıkardı,iç donunu giydi
geceden artık rakı,fareden kalan peynir
kıçıkırık masada sabırsızca bekledi
vakit tam o vakitti
kahvaltı adamı yedi
bitti.