ve zaman yine öyle acımasız
hiçbir gürültüye papuç bırakmıyor.
sokakta yapayalnız bir adam
elinde kesekağıdı ve çoçuklugu
her adımda kendinden uzaklaşıyor
sokak lambasında aydınlanan yüzünü
karanlıktan gizliyor.
yüreği
aynı çukurda hep aynı çukurda
sadece bedenini izliyor..
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En ferah yerindeyiz yaşamanın ve bu aşkın
Ram olupta bakışlarına uykusuz geçirdiğim akşam
An gelir çukurun adı gamzen olur, gül biraz daha
Perdelerini kaldırdım hayatın koş biraz daha...
Osman Coşkun
TÜM YORUMLAR (5)