İki pencere var,
Biri karanlığa biri aydınlığa bakar.
İki insan düşün, biri yatağında yalnızdır;
Diğeri sevdiğine sarılır yatar…
İki yaşam türü var,
Biri mutludur güler söyler, diğeri ağlar…
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
İki ayrı potre, iki ayrı yaşam. Biri hayata aydınlık pencereden bakmayı başaran, diğeri o aydınlığa bakmaya dahi cesaret edemeyen, ışıktan korkan karanlıklarda yaşayan vanpir, kan emen tiran...
Yüreğinde Tanrının ışığını taşıyanlar Dünya'ya aydın pencereden bakanlardır ve hep kazananlardır. İnsanca seven ve sevmenin yüceliğine inanalardır. Onlar ki aşkın Leyla'da başlayıp Mevla'ya ulaşmak olduğunu bilenlerdir...
Tebrik ediyorum güzel şiiri ve sizi Talat Bey.
İstismar konularının başında geldiğini Tanrı da biliyordur ve istismarcıların bu hallerini gördükçe de herhalde gülüp-geçiyordur.
Tabi ki beklenti., onlara gülüp-geçilmesi değil...
Kaleminize sağlık sayın Talat Semiz...
İşte bu iki insanın 'DÜŞÜNCESİDİR' dünya var olduğundan beri çatışan...
'Davardan sayılan' biraz galip gelir gibi olsa, dünya dünyalığından utanır, kararır...
Fakat mücadele süreklidir ve 'ADAM GİBİ ADAMLAR' mutlaka kazanır... Bu yüzden dünya devinim içindedir, gelişir, yenilenir ve değişir...
Bir düşünürün dediği gibi 'enseyi karartmamak' gerekir...
Pencereyi açık tutalım... Yatağımızı da 'sıcak...'
Tebrikler şiire ve size Talat Bey..
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta