Adam, bir tutam güneşin saçından aldı,
Bir tutam da baharın ter kokusundan...
Adam, adam gibi adamın dostluğunu aldı,
Enginlere açılmış kelimelerin olgunundan....
Adam, muradın yeşilini, öfkenin kırmızısını aldı,
Özgürlüğün mavisini, sevginin sarısını....
Doldurdu terkisine, yöneldi Nuh’un Gemisine....
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız