Acının dalına nasıl tüneyeceğimi öğretti bana kuş
‘En yakındaki dala’ dedi içimdeki bir çocuğun sesi
‘En uzağa’ dedi o kuş, ‘kendimden de mi uzağa’!
‘Evet’ dedi. ‘Kendi gölgenden bile çok uzağa’
Mıhlıydı içimde derin bir korku, çekti gitti uzağa
Hatta kendimden, gölgemden bile çok uzaklara
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta