Tıpkı suları usul usul yukselen bir denizin gelgitleri gibi içim damar damar parçalansa da dışım lal gibi sessiz ve darmadağın.
Hangi senarist kendi hikayesinde yaralı başrolu oynuyordu?
Başımı kaldırdım göğe ve usulca fısıldadım,
besikten mezara kaç adımlık yol kaldi ki ,
mum gibi erimese insan "sana ölüyorum" der mi hiç?
Yar nereye derse istikamet oraya değil miydi?
Hüznüme sebep olanları Allah'a havale ,
sevdasına kurban olduğunu Allah'a emanet etmek değil miydi aşk.
Kayıt Tarihi : 4.8.2022 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!