Adam Ve Kadın Dediğin Şiiri - Serkan Gebel

Adam dediğin harbiden adam olmalı,
Duruşunda ki asaleti hayran bırakmalı,
Bakışında ki vakar değdiği yeri yakmalı,
Efendiliğine uzanacak dil bulunamamalı,
Güven kokmalı gömleği,etrafına saçılmalı,
Gelirken ayak sesini duyanlar toparlanmalı,
Ağırlığını fark eden toprak bile saygı duymalı,
Sevdası delice,keskinliği gözlerinden okunmalı,
Kollarını açıp sarıldı mı,sarmaşıkları utandırmalı,
Her kulağına fısıldadığı sözlerle çiçeklerini açtırmalı,
Yumruğu kalkmaya görsün,örse inen çekiç kıskanmalı,
Haramı özüne,içinden geçirmediğini diline değdirmemeli,
Adam dediğin ya adam olmalı,ya da ortalar da dolanmamalı.
Kadın dediğin gönlüne kadın olmalı,
Duruşunda ki edebi hayran bırakmalı,
Bakışında ki enginlik görenleri yakmalı,
Uysallığını takdir etmeyen bulunamamalı,
Sevgiyle tutmalı elleri,aşkın buğusu saçılmalı,
Edayla salınırken dağılmışlıkların toparlanmalı,
Hanım sözünün manası olduğunu içinde duymalı,
Yaşatmalı sevdayı,acı dindiren gözlerinde okunmalı,
Saçılmalı ruhuna kokusu,gül bahçesini bile utandırmalı,
Dokunuşuyla yüreğine,yüzünde solmaz çiçekler açtırmalı,
Gözlerine bakmaya görsün,salacağı ateşle közler kıskanmalı,
Helaline cenneti olurken,başka elle de cehennem değdirmemeli,
Kadın dediğin ya kadın olmalı,ya da vitrin mankeni gibi dolanmamalı.