Ve kadın...
Konuşmaya başladı hiç susmadan
ama söylemesi gerekenleri söylemedi.
Ağzından çıkan o kadar kelime içinde
boğuluyordu söylemek zorunda oldukları.
Kadın ''Seviyorumları'' ''Hoşçakallara'' sığdırdı
hiç acımadan adama!
Ve adam...
Hiç aldırmadan saçma sapan gururuna
koştu kadının peşinden yağan yağmura aldırmadan.
Amacı belliydi aslında,
''Hoşçakalları'' ''Seviyorumlara'' değiştirmekti.
Ama olmadı.
Ama çok zordu...
Gerisi belliydi zaten.
Kadın şiir , Adam şair!
Kayıt Tarihi : 8.4.2017 17:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yalçın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/08/adam-ve-kadin-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!