Ayakta, dimdik
Duydu yokluğun sesini.
Yavaşça çöktü
Bir bulutla beraber duvara.
Duvar taş, duvar yaşlı
Bir dizi saklıyordu gölgesinde.
Oturup yağdırdı bulutu
Gözlerinde iki damla utanç
Bir cigara yaktı, bir daha
Baktı titreyen ellerine
Eşeledi toprağı, oracıkta
İşte tam da oraya
Bir umut ekti gülümsedi.
Kalktı sonra gölgesiyle beraber
duvara teşekkür etti.
Kayıt Tarihi : 19.6.2015 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oysa ne çok şey anlatır duvarlar,
bazen duygusuzluğu, bazen barınak
bana göre toprak gibi, su gibidir
duvar...duvar deyip geçmemek gerek.
Güzel şiirdi, dolu, dolu...
TÜM YORUMLAR (1)