Adam ve Dünya Şiiri - Galip Sinecikli

bir dünyaya baktı adam
birde dünya gibi mavi gözlerine aynada
birinde okyanuslar, denizler vardı
ırmaklar, dereler, nehirler akıyordu
adamın gözlerinden yaşlar
bir farkı yok dedi adam
gözlerimin de dünyadan

bir dağlara baktı adam
birde dağlar kadar büyük yüreğine
dağların doruklarında kar vardı,
rüzgarlar esiyordu,
bazen çığlar düşüyordu,
adamın yüreği’ de buz tutmuştu
kasırgalara gebe fırtınalar esiyordu
çığlar kopmuştu zaten çoktan
ve ne varsa ezip geçmişti içinde
bir farkı yok dedi adam
yüreğimin de dünyadan

bir bulutlara baktı adam
birde bulutlar kadar apak saçlarına
bulutlar rüzgarla savruluyorlardı
ve bembeyazdı hepsi, pamuk gibi
adamın saçları da aynı rüzgarda savruluyordu
ve bembeyazdılar tıpkı bulutlar gibi
bir farkı yok dedi adam
saçlarımın bulutlardan

bir dünyaya baktı adam
birde her gece oynadığı sahneye
her çeşit oyuncu vardı üstünde dünyanın
maskelisi, boyalı yüzlüsü, makyajlısı
soytarısı, cambazı
her kesimden rol yapan gördü adam
birde aynadaki kendine baktı
bir fark gördü o zaman
kendi makyajı yoktu
etrafına baktı
adamın üzerindeydi bütün gözler
o an anladı her şeyi adam
neden kendisine baktıklarını
ve biri bağırdı içlerinden
palyaçonun makyajı yok.

adam düştü
çünkü içindeki palyaço ölmüştü.

www.radyoerguvan.com
[email protected]
www.geceyegunaydin.azbuz.com