Adam Var Ki Şiiri - Mehmet Eren

Adam var ki,çoktur sayı sayarsan,
Adam var ki,bir içinde yüz bana.
Adam var ki,fayda vermez uyarsan,
Adam var ki,yüz içinde az bana.

Adam var ki,adam diye sanılır,
Adam var ki,vasfı ile anılır,
Adam var ki,bakan gören yanılır,
Adam var ki,Adem gibi öz bana.

Adam var ki,halden yoldan anlamaz,
Adam var ki,söylediğin dinlemez,
Adam var ki,zor zamanda yanlamaz,
Adam var ki,dar günümde haz bana.

Adam var ki,adı ile söylenir,
Adam var ki,kendisinden huylanır,
Adam var ki ağalanır beylenir,
Adam var ki,daha düşmez söz bana.

Adam var ki,Vatan için can verir,
Adam var ki,Bayrak için kan verir,
Adam var ki,düşman’lığa yön verir,
Adam var ki,her yönüyle düz bana.

Adam var ki,asaletli bozulmaz,
Adam var ki,yoldaş olup gezilmez,
Adam var ki,içi dışı sezilmez,
Adam var ki,Karanlıkta göz bana.

Adam var ki,eli açık cömert’tir,
Adam var ki,güçlü yiğit ve mert’tir,
Adam var ki,dönek olur namert’tir,
Adam var ki,güler yüzlü uz bana.

Adam var ki,eren’i kurban dedi,
Adam var ki,uydu nefse ben dedi,
Adam var ki,Hak’ka bağlan dön dedi,
Adam var ki,doğru yolda hız bana.

Mehmet Eren

Değerli Gürkani Ustaya Teşekkür Ediyorum Yüreğine Sağlık.

Adam var ki gıpta ile bakılır,
Adam var ki güzel unvan takılır,
Adam var ki gölgesinden korkulur,
Adam var ki aslan olsa vız bana... Aşık Gürkani