GİRİŞİ OLMAYAN GİRİŞ
Adam son kez arkasına bakar, güneş sağındaki ağacın arkasından maviliği sarılaştırırken… Ve içeri girerken Adam, ahşap kapı ağır ağır kapanır.
Yazar sessizce izlemektedir tüm olan biteni.
Adam, arkasından kilitlenen kapıya bakar anlamsız ve kapı çatlaklarının arasından süzülmesini istediği ve beklediği gün ışığını arar fakat bulamaz. Bırakır defterlerini ufak bir duvar çıkıntısına. Acaba kaç kişi kalmıştır hatırları, anıları, geçmişi ve geleceği ile diye düşünürken tepedeki cılız ampule bakarken bulur kendini.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta