Gerçeğin rüya haline getirilmiş yüzünü, Kalemiyle tırmıklamaya başladı,
Iz aldıkça silueti ressam boyadı,
Ağlayan yüzü güzelliğindendi bahtı..
Sancı çekti adam buruştu yüzü,
Düşünden alamadı kendini düştü,
Köse geçmişi itti en kuytuya,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta