Girip çıktığı ahır
Sürekli çeker kahır
Dert soranı çifteler
Eşekmiş adam sandık
Sarıldığı düz duvar
Herhal bizi kucaklar
Zehir kusarmış meğer
Sarmaşık adam sandık
Konuyor gelip geçen
Kuştu üstünde öten
Yaklaşma batar diken
Çalıyı adam sandık
Ay ışığında gördük
Karanlık olmaz dedik
Kendimiz gibi bildik
Gölgeyi adam sandık
Tuzlanıp yenilir hep
Rengi bizce münasip
Soyulmuşuna kanıp
Hıyarı adam sandık
Başında ünvanı var
Sonunda hep çuvallar
Meğerse yüreği dar
Kavuğu adam sandık
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 10:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)