Kaybolmuşum dünya deden şu mekânda
Ne gardaş, ne eş, ne dost var şu an yanımda
Kan değil kıpkızıl bir yalnızlık dolaşır damarlarımda
Ne dağ, ne deniz, ne taş var artık yollarımda
Ağlasam erkekliğime sığmaz bilirim amma
İnsanın erkek olsa da ağlayası geliyor bazen doyasıya
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
