Kaybolmuşum dünya deden şu mekânda
Ne gardaş, ne eş, ne dost var şu an yanımda
Kan değil kıpkızıl bir yalnızlık dolaşır damarlarımda
Ne dağ, ne deniz, ne taş var artık yollarımda
Ağlasam erkekliğime sığmaz bilirim amma
İnsanın erkek olsa da ağlayası geliyor bazen doyasıya
Baktığım her yer, her şey seni bana hatırlatmasa
Gözlerime böyle kara bulutlar toplanmazdı anlasana
Bir elveda bile diyemedim ya bu koyuyor en çok bana
Seni bırakıp gitti diye inan ki düşmanım ayaklarıma
Seni tırnaklarımla çizmekten bıktım artık odamın duvarlara
Bu aşkta bana bıraktığın yüreğimde kanayan koca bir yara
Babam senden adam olmaz derdi inanmazdım
Adam olsam senin yaptıklarına katlanmazdım
Böyle senin yollarına yalınayak koşarak çıkmazdım
Babam haklıymış, adam olsaydım sana böyle bağlanmazdım
Murat CEYLAN
Murat CeylanKayıt Tarihi : 13.3.2005 20:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)