Adam Ölmek Şiiri - Yücel Gürsaç

Adam doğmuş yıllar önce
daha adam değilmiş o zamanlar
bebek derlermiş ona
anlarmış da gülücük atmazmış etrafına
yıllar bir ana olmuş bizim adamcağıza
büyütmüş, adam etmeye çalışmış
bizimki göğsünü gere gere söylenirmiş
'ben adamım artık, ben adamım'
ama bilmezmiş hala adam olmadığını
çocuk demeye başlamışlar ona
inat edermiş o da, 'ben adamım' diye
delikanlı olmuş zamanla
ama o hala 'adamım' dermiş
bir sürü kız sevmiş gençliğinde
aralarından birini seçene kadar
adam oldum diye evlenmiş onunla
kocam derken karısı,
damat dermiş kaynanası
terslemiş onları da 'hayır ben adamım' diye
çocukları olmuş zamanı gelince
bir derken iki, iki derken üç
baba demiş hepsi ona teker teker
sevmemiş hiçbirini adam demiyorlar diye
torunları olmuş kızlı, erkekli
bakmamış hiçbirine dede dediler diye
adam deseler ya bir kere
dışarı çıkamazmış gündüzleri
neymiş, bir haylaz moruk demiş
ölmüş bizimki, zavallı demiş herkes
ama ermiş muradına toprakta
neden mi?
mezar taşına koskocaman bir
'BURADA BÜYÜK BİR ADAM YATIYOR'
yazmışlar da.