Adam Olmak Şiiri - Hasan Hüseyin Beydil

Bir çocuk doğacak
Elbiseler, oyuncaklar, çıngıraklar
alınacak

Özel doktorlarla dünyaya gelecek
Sevilecek el üstünde
Övülecek dilde
Yaş günü partileri yapılacak
Öğretecekler terbiyeyi
Temizliği, çalışkanlığı
Söyleyecekler yalan söyleme

Okula başlayacak
Servis arabasıyla
Gidip gelecek
Öğretmeni
Ona öğretecek
Artıyı, eksiyi, çarpıyı
Bölmeyi
Toplamayı, çıkarmayı
Resim çizecek
Flüt çalacak
Beslenmede süt, krema, muz yiyecek

Teneffüslerde,
Testler yapacak
Koleje oradan üniversiteye girecek

Ve… Adam olacak

O da büyüyecekti
Ama o yetişemeyip de
Yolda doğacaktı
Bir parça beze sarılacak
Elleri, kolları dürülecekti
Basacaktı onu göğsüne
Annesi

O da büyümüştü
Kuzu yayıyor
Eşekleri, katırları, öküzleri
Otlatmaya başlamış

Çok sevdiği ama devam etmeyen
Okula başlamış
Çok çalışkanmış

Ama tarlalar, otlaklar, yaylalar, davarlar
Samanlar, yeşillikler,
Ağaçlar
Onu beklediğinden
Devam edememişti okula

Doymalıydı karnı
Doyurmalıydı ailesini
Ekmeliydi tarlayı
Çalışmış, çabalamış
Akıtmış terini
Ve o gün gelmiş
Kapıya dayanmış

Bıyıkları çıkmış
Pazıları gelişmiş
Bir delikanlı olmuş

Ama hanların, kralların
Az da olsa uzaktan akrabası
Olan bir ağa kızını sevmiş

Ama vermemişler
Olaylar öyle gelişmiş ki
Sonu ölümlere sebep olacak
Ve sonunda ölümle sona
erecek olan
Sorgular, intikamlar başlayacak
ve sevdiği de ölecekti
ve bunlar kan davasını
gerektiriyordu
Bu da babasının ölümüyle başlamış
Ve kendini hapishane denilen
İnsan kafesine girecekti
Ama
O da adam olacaktı

HASAN HÜSEYİN BEYDİL
08-02-1988-Pazartesi-Ankara