İnerken gece, dişleri çarpık yalnızlığına,
Utandın elleri nasırlı kimsesizliğinden,
Söz vermemek için kimseye,
Tutunacak dal bırakmadın kendine
Kazayla, tutamazsın diye.
Vebali büyüktür sözünden dönmenin,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta