Adam Olmadı Olmadı Şiiri - Ozan Bindebir

Eşşeğe saman vermedim,
Adam olmadı olmadı.
Belki adam olur dedim,
Adam olmadı olmadı.

Nerden almış inayeti?
Yarıda kesti diyeti…
Meğer bozukmuş niyeti;
Adam olmadı olmadı.

Hemcinsini kıskanırdı,
Cennette huri sanırdı,
Adam olsa utanırdı;
Adam olmadı olmadı.

Sırtına vurdum palanı,
Yedi semeri, kolanı.
Sözümün yoktur yalanı;
Adam olmadı olmadı.

Sırtı, boynu yağır oldu
Kulakları sağır oldu
Sanma sözüm ağır oldu;
Adam olmadı olmadı.

Hani bunun kerameti?
Sucuk bile olmaz eti.
Bu da Allah’ın hikmeti;
Adam olmadı olmadı.

Dişi değince çimene,
Dedi: “Keyfimden kime ne? ”
Ünü varsa da Yemene;
Adam olmadı olmadı.

Görmedi dağdaki kurdu,
Anırdı, zırlayıp durdu,
Birde baktım bu kudurdu;
Adam olmadı olmadı.

Bindebir’im kestim sözü,
Velhasıl çürükmüş özü.
Samanlıkta imiş gözü;
Adam olmadı olmadı.

28.04.2014