ADAM OLDUN MU SANDIN?
Kuru sıkı bir tüfek gibi patladın,
Kabak çiçeği gibi çok erken açtın.
Sen zaten gösterişe, şöhrete açtın...
Senin burnun büyüdü birden, aniden,
Adam oldun mu sandın? Daha çok erken.
Düne kadar herkesle düşüp kalkarken
Üçtü, beşti demeden takla atarken;
Kökenleri olmayan bir çiçektin sen...
Senin burnun büyüdü birden, aniden,
Adam oldun mu sandın? Daha çok erken.
İsterik kahkahalar atar dururdun,
Baygın bakıp süzerek, avları vururdun.
Hayal kurar, düş görür, zengin olurdun...
(Şöhret için kudurur, çılgın olurdun...)
Senin burnun büyüdü birden, aniden,
Adam oldun mu sandın? Daha çok erken.
Ne çabuk da unuttun, o günlerini,
Dolaşırdın damgalı, kötü pul gibi.
Bir kenar mahallenin sürtük dilberi...
Senin burnun büyüdü birden, aniden,
Adam oldun mu sandın? Daha çok erken.
Adını söyleyemem, sana (o) derler;
Güzelliğin durdukça seni isterler,
Pörsüyüp dökülünce, çiğner geçerler...
Senin burnun büyüdü birden, aniden,
Adam oldun mu sandın? Daha çok erken.
Süleyman SAYLAN
Ankara,18.02.1994, Saat: 22.20
Kayıt Tarihi : 24.9.2003 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!