Sen de depremi gördün, acıyı bizle çektin,
Toz pembe hayallerin bir ara durakladı,
Güzellikler biçerken bir an sarsıntı ektin,
Mevla’m nelere kadir hepimizi sakladı...
Böyle bir an yaşadık bugün acılar gitti, bitti,
Şimdi sen okuyorsun yücelerde gözlerin,
Çok çalış güzel yavrum, oturmak artık bitti,
Kendini iyi taşı bilimdir senin yerin...
Sev evreni, insanı, onur kafeste kuştur,
Uçurma bu kavramı, kaderin avucunda.
Yaşam durmadan gider kanatsız bir kuştur,
Ekmek kazanmak zordur, emek onun ucunda...
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!