Adam mı Seçiyorsun Şiiri - Muammer Yalçın

Gamın kederin peşine hep beni koşturuyorsun
El halimize gülerken sen nasıl hoş duruyorsun
Gül dalında açar oysa açmadan boş duruyorsun
Bağlarımda hoyrat gülü sanki sen mi açıyorsun

Ben uğruna her cefayı her derdi omuzluyorken
Seni her an her saniye her dakika özlüyorken
Kendimden bile kıskanıp gözlerimden gizliyorken
Sense benim sırlarımı ortalığa saçıyorsun

Senin şamar oğlun muyum yoksa deneme tahtan mı?
Bana bunca ettiklerin şakadan mı essahtan mı?
Yüzüme o gülüşlerin tebessümlerin sahten mi?
Ben hasretinle ağlarken sen gülüpte geçiyorsun

Aradığın neydi elde hangi vaatlere kandın
Yoksa yabancı kollarda mutluluk hazır mı sandın
Ölmek vardı dönmek yoktu böylemiydi senin andın
Şimdi beni yarı yolda bırakıp ta kaçıyorsun

Bıktım artık nazlarından seni arzu etmiyorum
Mazeretin kabul etmem böylede farz etmiyorum
Anladım senin yanında hiç önem arz etmiyorum
Doğru söyle Yalçınıma sen adam mı seçiyorsun