'Böylesi' hayatta çoktur.
Her dakika da çıkmaz karşısına insanın ama
çoktur işte! ..
Bu sabah oldu yine...
Karşımdan geliyordu
'araba' sandım önce,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
hoş bir felsefe , ne denir ki bunun üzerine ...
geçmiş olsun
....ben iyi geçirmiştim bir keresinde taş duvara ...
yolumda iki kepaze , şaşkındılar ..
hatta biri kaçtı
.......öldüğümü düşünmüş öğrendim sonradan ...
o hıyar gibi görünen arabasının üstünde ki herif , üstelik tanıdıktı
e güzel !
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta