Adam - lar Şiiri - Lokman Hamitoğlu

ADAM - LAR

Hani adamın biri oğluna demiş ya “sen adam olamazsın”
Oğulda bu şiddet ve hırsla gidip vali olmuş.
Sonra da adamlarını gönderip yaka paça babasını karşısına dikmiş ve adam olduğunu söylemiş.
Baba ise adam’ lıkla koltuğun farkını izah etmiş.
................
Bazen öyle insanlar görürüz ki körolasıca medeniyetin boyunbağını tatmış,
takım elbisesini giymiş ve geziniyor adam, adam!
Ama adam değil!
Hatta madam bile olamaz.
Sorun nerede biliyor musunuz?
Sorun insanların, toplumların, milletlerin beyninde
Geriye baktığımızda kapitalizmin 19. Yüzyılda kaldığını sanırız.
Ama öyle değil! En baba kapitalizmi yaşıyoruz.
İnsanların değeri, değerleri insanlığında veya bilgisinde değil
İnsanların değeri cüzdanın şişkinliğinde, nufusunda, gücünde
Zorla sana; “güçlü ol ve bizi de ez” diyorlar.
Zorla sana; “kardeşim paran ve gücün varsa it gibi emrindeyiz” diyorlar.
Sonra ne oluyor insan olanda insanlıktan çıkıp vahşi, despot, ahlaksız kapitalizmin çarklarına sahip olmaya çalışıyor.
Aslında bunlara, insanlıktan çıkanlara lanet edip uzaklaşacaksın
Ama bazen öyle oluyor ki yolun mecburen kesişiyor.
Bakıyorsun ki bir, iki, üç olmuyor.
Ne yapıyorsun? Yumruğu sıkıp vuruyorsun masaya
İnsanlıktan anlamayana köpek muamelesi yapmaya başlıyorsun
Oluyor mu? Onlara göre evet, sana göreyse hayır!
Ne bağlı olduğun din, ne de aldığın terbiye, ne de eğitimin hiç biri ama hiçbiri insanı hayvan yerine koymana müsaade etmiyor.
............
Zaman çok vahşi ve gaddar.
Mekanlar sıkışık, kasvetli ve dar..
İki arada bir derede kalmış insan olan.
Yukarıda bıyık aşağıda sakal
Ne yapalım hep yutkunalım mı?

Lokman HAMİTOĞLU