Adam kadın çocuk Şiiri - Gül Bülbül 2

adam terini silerek
kadına yol veriyor
koyu bir karanlık dökülüyor
ısıtılan kelimeler
çocuğun incecik parmaklarında can çekişiyor

en çok siyah sızıyor
renkler dolaba tıkıştırılmış
çocuk yılgın
kaşık elinden düşüyor
evin duvarları diri
adam vakit diyor

pencerenin ağzı açılmış
perde yırtık
rüzgar üşenmeden
masada yarım kalan ekmeği kurutuyor

kapıda endişeli bekleyiş
kadının bağı çözülüyor sıktıkça
dizlerinden başlayıp
ürperiyor çocuk
şehir uykuda

adam mı?kadın mı? çocuk mu?
kucaklıyor yolu
yutmadığı lokması masada
yutkunduğu boğazında
adam terliyor
kadın diriliyor
çocuk büyüyor.