adam,
İsa'nın çarmıhına gerilmiş gibi
...acıyan yanlarına çığlığını gömerek
....uzun etekli bir dağı tırmanırken
yıpranmış kayaların sesi uğulduyordu
....ayaklarının izinde
uzun, kara kirpikler saklıyordu
....lekeli düşlerinde
yorulmuyordu
...gökyüzünde parlayan bir yıldızı kokluyordu
kadın,
el değmemiş yüreğiyle
alnına paslı bir çivi gibi çakılı kederli tohumların kulübesinden
aynı yıldızı kokluyordu
adam ve kadın ayrılığın iliğinde çürüyordu
Orhan DEMİRTAŞ
Orhan DemirtaşKayıt Tarihi : 12.10.2004 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiriniz oldukca manidardı tebrikler. Van benim Doğum yerim olan Erzurumdan sonra İkinci sılamdır. Kader çizgim ömür boyu Vanla kesişmiştir. Bu da boşuna değil Van gerçekten bir cennet köşesi..
Ama O eski Van O yok artık.
Selam ve sevgilerle Arkadaş listeme ekledim sizi. Güzel paylaşımlara.
Saygılarla.
saygilar
TÜM YORUMLAR (22)