Yeter artık, var karara;
Önce özün adamı ol,
Mevki-makam koy kenara;
Önce sözün adamı ol.
Nahak yere caka satma.
Er dileyip güreş tutma,
Yokuşlarda nara atma;
Önce düzün adamı ol.
Ter kokunca yavan ekmek,
Mutluluk ve huzur demek.
Şöyle dursun, balla börek;
Önce tuzun adamı ol.
Hiç olur mu, hani göster;
Basma çulda ipek astar.
Gönül daha neler ister,
Önce bezin adamı ol.
Mazlumoğlu hal oynaya;
Yiğit kazanda kaynaya.
Utanmazsan bak aynaya;
Önce yüzün adamı ol.
2018
Kayıt Tarihi : 17.9.2025 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!