Adam Gıbıydın Şiiri - Hasan Karakaya

Bir mart akşamıydı çıktın yollara
Sonsuzluga doğru gider gibiydin
Kader aglarını örmüş dağlara
Sanki akibeti bilir gibiydin

Dönüp te bakınca alperenlere
Hep güler yüzlüydün gelip görene
Bıraktın bizleri bilmem kimlere
Orada buluşuruz dermiş gibiydin

Bir vefa borcumuz vardı sizlere
Ateş koyup yaktın seven özlere
Kim hakim oluyor yaşlı gözlere
Sanki aglamayın dermiş gibiydin

Varlıgın sahibi dedin el açtın
Anlatmak ne mümkün yolunu seçtin
Bu kader anidir şerbeti içtin
Bir daha gelemem dermiş gibiydin

Hedefte dogruluk mertlik varıdı
Sözünde sebat var edep arıdı
Hakka yolculukta en son turudu
Bükülmeyen bilek adam gibiydin

Karlı daglar seni aldı misafir
Ömür bitti artık yollar bir asır
Yürekte acınız oldu bak nasır
Gülerek dostlarla giden gibiydin

Yigidom kayboldu yüksek daglarda
Ne gözüm ovada ne de baglarda
Rengin bile çok güzeldi sonlarda
Bu son gidiş hakka gider gibiydin

Üşümessin artık çıktın semaya
Bir millet arkanda durdu duaya
Her kul gibi bak ulaştın Mevlaya
Beni rahmetine koy der gibiydin

Maraşın daglarında sıvas evladı
Ardından bir millet sana agladı
Birligi dostlugu böyle sagladı
Birlikte kuvvet var görür gibiydin

Kavruldu yüregi şair hasanım
Tipi vurdu bak bozuldu bostanım
Yalnız kaldı dagda taşta aslanım
Sondurakta hakka yolcu gibiydin

Hasan Karakaya