Karanlık! Siliyor gözlerimden, hayatın kalmadı rengi.
O kadar yorgun düştü ki aklım, tutamıyorum...
Aşkım seni.
Bir içim sigara dumanı gibi giderken sonsuzluğa.
Yüreğim, bir bilsen nasıl seviyor seni.
Her zaman geç saatlerde, saat gece yarısından sonra…
Kendimi hazırladığım sensizliğin cevaplarını, neden?
Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta