Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
GÜZEL BİR ŞİİR OLMUŞ.. MISRALARDA ANLATIM YALIN VE ANLAMLI KELİMELRDEN SEÇİLMİŞ.. BÖLÜM SONLARINDAKİ 'VAY BE.' SÖZLERİ DE ŞİİRE BAŞKA BİR GÜZELLİK KATMIŞ. YÜREĞİNİZE SAĞLIK FATİH. ŞİİRİNİZ 10 PUANI YETERİNCE HAK EDİYOR; BIRAKIYORUM. VE ANTOLOJİME DE ALIYORUM.. SEVGİLERİMLE.. Ahmet Berat Ünal
vay be... yakın uzak sıcak soğuk acı tatlı ekşi tuzlu sevgiyi özlemi ne yok ki söyletmeyen içtenliği dolu dolu : vay be... kutluyorum, çok güzeldi
sevgim, saygımla
Fatih Güler'i Çubuk'taki şiir dinletisinde tanımıştım. Kendisini hem şahsen tanımanın, hem de şiirlerinden tanımanın verdiği rahatlıkla şunları söyleyebilirim ki; Fatih gerçekten adam gibi adamdır. Çok duygulu, içli bir çocuk. Efendi...Saygısı insanın gözlerini yaşartacak ölçüdedir.
Tabii ki, Fatih, insanlara olan duygusunu kalemi ile dile getirmektedir. Fatih'in şiirlerinde daha çok en yakın çevresi ile ilgili duyguları ön plana çıkmaktadır.
Bu şiirinde de Fatih'in babasına olan büyük sevgisi ve hayranlığı göze çarptmaktadır. Babasının insanlara hizmet için evinden ve çocuklarından özveride bulunmak suretiyle gerçekleştirmiş olduğu hizmetler, Fatih'in gözünde ' İstanbul'u yeniden fethetmek ' kadar büyük ve önemli bir olaydır.
Hem milliyetçi,hem demokrat,
Hem salcı,hem solcu,
Hem Sünni,hem alevi,
Hem İslam,
Hem herhangi bir din
Fark etmez babam için
Kainatın tek hakimine inansınlar,
İnsan olmaya çalışsınlar
Yeterlidir babam için
Bu insan benim babam
Bu ne mutluluk
Vay be.
Bu mısralarda Fatih'in babasına duyduğu büyük sevgi ve saygı ile birlikte, gözünde Fatih Sultan Mehmet kadar büyütmesinde ne kadar haklı olduğunu göstermektedir.
Günümüzde bu özellikleri taşıyan kaç insan vardır, tanıdığımız.
Fatih Güler' i kutluyorum.
ÇELEBİ ÖZTÜRK
KIRIK KALEM ŞİİR TAHLİLLERİ DERGİSİ GRUBU
adam gibi adam güzel tebrikler
Adam gibi adama layık bu güzel mısraların döküldüğü yüreğe selam olsun... Kutlarım seni Fatih Kardeşim... Selamlar...
Adam gibi adam Asım Güler'in oğlu,Adam gibi adam Fatih yeğenime en derin sevgilerimle.Kutlarım can Fatih'im
Fatih kardeşim bir teşekkür de benden babana...Senin gibi koca yürekli bir evlat yetiştirdiği için...
O adam gibi adamlardan hala varmı bilmiyorum ama tesadüfen uğradığı sayfamızda şiir gibi şiirler buldum ...sevgilerimle
adam gibi adam... sık sık okunur bu konuda... en sevilen duygular arasında sevimliliğini koruyor...
ama burada... burada okunan bir ayrıcalıklı duyumdu... ben mi geçirmiştim böyle aklımdan demeden geçilmeyen duyarlıklardı...bu şekilde ifade etmenin de yeri ve zamanıydı keyfini tattırdı... becermeyi durur durur denerim tabi, bu başka... muhteşem bir sıcaklık hissediyorum her mısranızda... muhteşem bir emek yoğunluğu, yokluğa inat bir güç kokuyor buram buram...
bazen şiir okutuyor kendini, bazen şiir konuşuyor okuyanıyla, bazen yazan yüreğin değeriyle beliriyor şiirler ya.... bu sonuncuyu duyumsadım, hayatı sayfanızı okudum sonra.... ve yine bu şiiri sonra...
sadece, kutluyorum sizi.... kutluyor ve sevinmeye duyulan hayranlığın hazzını hissediyorum...
vay be...bu köprüyü sen kur ben geçeyim
diyen kaldıysa daha kendime küsmeden
yine seveceğim yaşam hazinemi kendimin
yüreğinize sağlık... zevkle okutan şiirinizi paylaşımınıza teşekkür ediyor, hep varolun diyor... sayfanıza ulaşmış olmaya sevindiğimi itiraf ediyorum... sevgilerim, saygılarımla
ne mutlu size gerçekten dünya barış, sevgi, dostluk köprüsünde kuruldu ama bizler bu köprüyü geçmeyi beceremiyoruz kutlarım
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta