Adam Gibi Şiiri - Mehmet Kalay

Çok ağır dostlar,
Çok ağır...!

Aşkı yaşamak,
Sevmek,
Yaşamı adamak.

Sevgiye esir düşmek,
Uğruna tüketilmek.

Onurun ve namusun,
Sahte yalanlarla,
Ayaklar altında olduğunu görmek.

Ayrılık...!
Diri, diri yakılmak.

Duru sevgiye,
Saplantı diyenleri duymak.

Yaşama elveda derken,
Anlatmak,
Anlaşılmamak...!
Zayıf ve dirayetsiz anılmak.

Sıcak,
Soğuk,
Ayaz...!

Borç batağında,
Parkları,
Sokakları mekan edinmek.

Bi çare mücadelede,
Sırt dönenleri görmek.

Dünden daha zor yaşamda,
Var olma savasında,
Acılan dost ellerde,
Mahcubiyet...!

Dizelerle gelen duyguları,
Buram, buram yüreğinde hissetmek.

Yaşama elveda diyen bedenlere,
Can olmak.

Seneler senesi,
Sevgiye esir yaşamda,
Unutamamak,

Yaşarken ölüm,
Yok edilenmiş gelecek.

Velhasıl kelam dostlar,
Adam gibi,
Çıkarsızca sevmek...!

Adam gibi adam olmak...!
Çooook zor...!

28.01.2004 - İstanbul