Bir gün kömürleşir gözlerin, anlamını bilmediğin griliklerde,
Kopar çıkarsın buhranlı fırtınandan, batmaz gemilerinle,
Mest olmazsın umutsuzların, inanç veren konserine,
Ve tüm karanlıkları yırtasın gelir, deist derinliklerinde.
Gecenin nefesini yırtarsın, sessiz çığlığınla,
Tüketirsin papatyaların intiharlarını, kırılganlığında,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta