Adam düşünüyordu bomboş durakta.
Bitip tükenmiş gibi boş noktada gözleri
Kıvranıyordu acıyla yıkanmış çizgileri
Bir sağa bir sola
Sahipsiz bir tekne gibi hatta
Nefret, kaygı, çaresizlik ateşiyle
Serilmişti yüzü bilinmeyen bir yola.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
