Var günümde bana dost bildiklerim
Kara günde meğer adam değilmiş
Zordayım deyip haber saldıklarım
Dediler uzak dur borcun yığılmış…
Cebim dolu iken yanımda olan
En ufak darlığında kapımı çalan
Benim desteğimle mal ve mülk alan
Varlığın içinde yok’a boğulmuş…
Kendime bir ömür yoldaş saydığım
Öz gardaşım gibi sevgi duyduğum
Zaman oldu ben bu candan caydığım
Ona buna uşak olup eğilmiş…
Bir insan sonradan görme olunca
Köyde hamal olan şehre gelince
Sayemde üç – beş kuruş bulunca
Kişiliği beşe ona dağılmış…
Dostlarım var diye bende güvendim
Güvenmek bir yana birde övündüm
Anlayınca feryat edip dövündüm
Meğer bu Abdullah her gün sağılmış…
Ne yazık dostlarım adam değilmiş...
Abdullah Çalışır
02-07-2009
Kayıt Tarihi : 2.7.2009 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatım boyunca mala mülke satılmadım... Kimseye çıkar menfaat için yanaşmadım... Dostlarımın dar gününde durumun varken elimden geldiğince koşmaya çalıştım... Kimseden kolay kolar borç istemedim... Dostlarım arasında maddiyatı kesinlikle konu yapmadım... Gel görki bu aralar bende bir takım sıkıntılar yaşadım dara düştüm. Vaktiyle dostum diye yeri geldi çok paralar kazandırdığım, yeri geldi destek olduğum ve şuan durumlarının iyi olduğunu bildiğim meğer iyi gün dostu olan dostlarımın kapısını çaldım... Kimi şöyleyken böyle dedi, kimi falanda filan dedi ve ne aradı ne sordu diye onlara hitaben bu şiiri yazdım... Yorumlarınızla taktiri size bırakarak saygılar sunarım... Abdullah ÇALIŞIR...
Öz gardaşım gibi sevgi duyduğum
Zaman oldu ben bu candan caydığım
Ona buna uşak olup eğilmiş…
Maalesef sağlam dostlukların nadir görüldüğü bir dönemde yaşıyoruz.Bu açıdan baktığımızda eserinize yansıttığınız düşüncelerinize katılmamak elde değil.En yüksek puan ile kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (39)