Adam Değilim Şiiri - Yılmaz Öztürk

Size kendimi tanıştırıp bilinmek istedim
Siz beni tanımadan sanırsınızki ben adamım
Yanılmayın bakıpta bana sıradan basit biriyim
Konuştuklarımı bilirim ben adam değilim

Kimsenin malında yoktur gözüm avare
Bi çare değilim yaşıyorum kendi halimde
Sözlerim ancak batar kendi kendime
Anlatamam ki derdimi ben adam değilim

Yüzüne söyleyemediğimi konuşmam arkadan
Çoktur seven delikanlı kül almazlar mangaldan
Girip dost koluna aşkı yaşarlar ana avrattan
Sövemem utanırım Allah'tan ben adam değilim

Sokaklarda görmez gözüm kardeşimdir mini eteklide
Bana namus şeref başkasında delikanlılık ucuz kelime
Kaç para eder satsana ruhunu nasıl olsa satılık şerefinde
İstemem haram değmesin elime ben adam değilim

Yoktur şan şöhretim kimseyi takamadım koluma
Neden hep aldanırım seni seviyorum diyen çiyana
Sırrımı sakladım duam yükselirken meleğin kanadında
Sitemem bilmem niye oysaki ben adam değilim

Yılmaz sus sen bil haddini arif olana sözün kısası makbuldür
Başlar olmuş ayak aşk köpeklere tasma sevgi kaktüsdür
Hâlâ soran varsa bilmek için beni doğrudan şaşmaz sözümdür
Secde etmedim para pula çünki ben adam değilim