Çaresizce yürüyordu adam elleri cebinde,
Düşünüyordu geçmişini ve hatalarını,
Neydi hata nerde idi yanlış,
Anlamsız boş sedası yanında yürüyordu adam.
Geride bıraktığı ise kırık kalbi idi,
Yüksekden düşen bardakcasına kırık,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
