Ben kafkasların çocuğu
Kan ve barut kokusundan
Gözyaşı ve acının ortasından
Güller ölüm kokarken
Ağlamadan, kırılmadan, yıkılmadan
Binlere değil, milyonlara yakalanmadan
Kalbimin tam ortasından
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Güzel.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta