Adam değildi hasret sevgiye,
Sevgiliye düşkünlüğünden,
Yağmurdan biraz,
Kalkan otobüsün kapısına bakan boğuk gözlere,
Kapattı şemsiyesini,
Ancak bu kadar çekilebilirdi,
Gelen soğuk algınlıkları,
ve alınganlıklar.
Kadın belli ki gitmesiyle.
Bırakacağı değildi kalan.
Kendisiydi belki kaybettikçe aranan.
O imzasını cama atmadan.
Güneşe yazmak istedi bu şiiri adam.
Kayıt Tarihi : 24.7.2005 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!